Ο "Σιωπηλός Δολοφόνος" του οργανισμού μας.
Η Αρτηριακή Υπέρταση ή Υπέρταση είναι μία πάρα πολύ σοβαρή κατάσταση για την υγεία μας καθώς δηλώνει την αυξημένη, πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα αρτηριακή πίεση, την πίεση δηλαδή με την οποία μεταφέρεται το αίμα από την καρδιά προς το υπόλοιπο σώμα. Εάν δεν ανιχνευθεί εγκαίρως και δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο, σε έμφραγμα του μυοκαρδίου, σε καρδιακή ανεπάρκεια, σε οφθαλμολογικές βλάβες, σε νεφρική ανεπάρκεια, ακόμα και στον θάνατο.
Ένας στους τέσσερις ενήλικες, στις ανεπτυγμένες χώρες, πάσχει από αρτηριακή υπέρταση. Όσο αυξάνεται η ηλικία μας τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες εμφάνισης της. Κρίσιμη για τους άντρες θεωρείται η ηλικία άνω των 55 ετών ενώ για τις γυναίκες η ηλικία άνω των 65 ετών.
Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες καθώς επίσης και σωματική άσκηση μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση της αρτηριακής πίεσης. Φρούτα και λαχανικά είναι απαραίτητα σε καθημερινή βάση.
Τροφές που βοηθούν στην μείωση της αρτηριακής πίεσης είναι το σκόρδο, τα παντζάρια, η βρώμη, το μπρόκολο, τα καρότα, τα πορτοκάλια, το κουνουπίδι, τα αχλάδια.
Οι μπανάνες είναι ιδιαίτερα σημαντικές καθώς περιέχουν κάλιο, το οποίο βοηθά τον οργανισμό να αποβάλει το χλωριούχο νάτριο (αλάτι). Στις επεξεργασμένες τροφές αναγράφεται συνήθως, η περιεκτικότητα σε νάτριο, το οποίο αντιστοιχεί σε 2,5 γραμμάρια αλατιού κάτι το οποίο θα πρέπει να γνωρίζουμε και να προσέχουμε ιδιαίτερα.
Η αρτηριακή πίεση δεν είναι συνήθως σταθερή κατά την διάρκεια της ημέρας αλλά παρουσιάζει διακυμάνσεις, κάτι το οποίο είναι απολύτως φυσιολογικό.
Πως μετράμε την Αρτηριακή Πίεση;
Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης γίνεται με την χρήση σφυγμομανόμετρου (πιεσόμετρου), υδραργυρικού, μεταλλικού ή ηλεκτρονικού με το υδραργυρικό να θεωρείται το πιο αξιόπιστο.
Η καταγραφή της αρτηριακής πίεσης γίνεται σε χιλιοστά της στήλης Υδραργύρου (mmHg) και διακρίνεται σε συστολική (μεγάλη) και διαστολική (μικρή).
Ένας στους τέσσερις ενήλικες, στις ανεπτυγμένες χώρες, πάσχει από αρτηριακή υπέρταση. Όσο αυξάνεται η ηλικία μας τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες εμφάνισης της. Κρίσιμη για τους άντρες θεωρείται η ηλικία άνω των 55 ετών ενώ για τις γυναίκες η ηλικία άνω των 65 ετών.
Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες καθώς επίσης και σωματική άσκηση μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση της αρτηριακής πίεσης. Φρούτα και λαχανικά είναι απαραίτητα σε καθημερινή βάση.
Τροφές που βοηθούν στην μείωση της αρτηριακής πίεσης είναι το σκόρδο, τα παντζάρια, η βρώμη, το μπρόκολο, τα καρότα, τα πορτοκάλια, το κουνουπίδι, τα αχλάδια.
Οι μπανάνες είναι ιδιαίτερα σημαντικές καθώς περιέχουν κάλιο, το οποίο βοηθά τον οργανισμό να αποβάλει το χλωριούχο νάτριο (αλάτι). Στις επεξεργασμένες τροφές αναγράφεται συνήθως, η περιεκτικότητα σε νάτριο, το οποίο αντιστοιχεί σε 2,5 γραμμάρια αλατιού κάτι το οποίο θα πρέπει να γνωρίζουμε και να προσέχουμε ιδιαίτερα.
Η αρτηριακή πίεση δεν είναι συνήθως σταθερή κατά την διάρκεια της ημέρας αλλά παρουσιάζει διακυμάνσεις, κάτι το οποίο είναι απολύτως φυσιολογικό.
Πως μετράμε την Αρτηριακή Πίεση;
Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης γίνεται με την χρήση σφυγμομανόμετρου (πιεσόμετρου), υδραργυρικού, μεταλλικού ή ηλεκτρονικού με το υδραργυρικό να θεωρείται το πιο αξιόπιστο.
Η καταγραφή της αρτηριακής πίεσης γίνεται σε χιλιοστά της στήλης Υδραργύρου (mmHg) και διακρίνεται σε συστολική (μεγάλη) και διαστολική (μικρή).
Αφού το άτομο χαλαρώσει για λίγα λεπτά, σε καθιστή θέση, τοποθετείται η περιχειρίδα στον βραχίονα, στο ύψος της καρδιάς και η μέτρηση γίνεται και στα δύο χέρια. Αν υπάρξει διαφορά μεγαλύτερη των 10mmHg ανάμεσα στους δύο βραχίονες τότε χρησιμοποιείται η μεγαλύτερη. Κατά την ύπαρξη διαφοράς μεγαλύτερης των 10mmHg σωστό είναι να γίνεται επαναληπτική μέτρηση και στα δύο χέρια.
Ταξινόμηση της Αρτηριακής Πίεσης:
- Ιδανική: Όταν η συστολική πίεση είναι μικρότερη από 120mmHg και η διαστολική είναι μικρότερη από 80mmHg.
- Φυσιολογική: Όταν η συστολική πίεση είναι από 120 - 129mmHg ή/και η διαστολική είναι από 80 - 84mmHg.
- Υψηλή Φυσιολογική: Όταν η συστολική πίεση είναι από 130 - 139mmHg ή/και η διαστολική είναι από 85 - 89mmHg.
- Αρτηριακή Υπέρταση πρώτου σταδίου: Όταν η συστολική πίεση είναι από 140 - 159mmHg ή/και η διαστολική είναι από 90 - 99mmHg.
- Αρτηριακή Υπέρταση δευτέρου σταδίου: Όταν η συστολική πίεση είναι από 160 - 179mmHg ή/και η διαστολική είναι από 100 - 109mmHg.
- Αρτηριακή Υπέρταση τρίτου σταδίου: Όταν η συστολική πίεση είναι μεγαλύτερη από 180mmHg ή/και η διαστολική είναι μεγαλύτερη από 110mmHg.
- Μεμονωμένη Συστολική Υπέρταση: Όταν η συστολική πίεση είναι μεγαλύτερη από 140mmHg και η διαστολική είναι μικρότερη από 90mmHg.
Τόσο η συστολική όσο και διαστολική πίεση είναι εξίσου σημαντικές και ανάλογα με την ηλικία, η αύξηση της μίας ή της άλλης κρύβουν σημαντικούς κινδύνους.
Η ένδειξη αρτηριακής υπέρτασης θα πρέπει να συνοδεύεται με μέτρηση της καρδιακής συχνότητας, με φυσική εξέταση και αν κριθεί απαραίτητο από τον γιατρό με περαιτέρω εργαστηριακές εξετάσεις όπως ηλεκτροκαρδιογράφημα, υπέρηχο καρωτίδων, υπέρηχο κοιλίας, μέτρηση του αιματοκρίτη, μέτρηση του ουρικού οξέος, βυθοσκόπηση.
Η ένδειξη αρτηριακής υπέρτασης θα πρέπει να συνοδεύεται με μέτρηση της καρδιακής συχνότητας, με φυσική εξέταση και αν κριθεί απαραίτητο από τον γιατρό με περαιτέρω εργαστηριακές εξετάσεις όπως ηλεκτροκαρδιογράφημα, υπέρηχο καρωτίδων, υπέρηχο κοιλίας, μέτρηση του αιματοκρίτη, μέτρηση του ουρικού οξέος, βυθοσκόπηση.
Οι κυριότεροι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση της Υπέρτασης είναι:
- Η παχυσαρκία: Όταν ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΒΜΙ) είναι μεγαλύτερος από 30. Σημαντικό ρόλο παίζει και η κοιλιακή παχυσαρκία, όταν δηλαδή η περίμετρος μέσης είναι μεγαλύτερη των 102 εκατοστών για τους άντρες και μεγαλύτερη από 88 εκατοστά για τις γυναίκες.
- Η κληρονομικότητα
- Το κάπνισμα
- Η κατανάλωση αλκοόλ
- Οι διατροφικές συνήθειες. Η κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών και κυρίως η αυξημένη κατανάλωση αλατιού.
- Η καθιστική ζωή
- Η ηλικία
- Πνευμονοπάθειες
- Η υπνική άπνοια
- Κάποια φάρμακα
Η Αρτηριακή Υπέρταση είναι συνήθως ασυμπτωματική και τις περισσότερες φορές την ανακαλύπτουμε τυχαία σε ένα γενικό τσεκ απ. Για την αντιμετώπιση της απαραίτητη είναι η λήψη ενός ιατρικού ιστορικού από τον γιατρό με ιδιαίτερη προσοχή στην ύπαρξη δευτεροπαθούς υπέρτασης και με εξέταση του λιπιδαιμικού προφίλ του ασθενούς αλλά και την πιθανή ύπαρξη κατάχρησης νικοτίνης.
Η Θεραπευτική προσέγγιση της γίνεται, ανάλογα πάντα με την περίπτωση και πάντα εξατομικευμένα, με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και κυρίως με την χορήγηση αντιυπερτασικών φαρμάκων σε συνδυασμό με την κατάλληλη δίαιτα, η οποία περιλαμβάνει υψηλή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, κατανάλωση τροφών χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ και μείωση της πρόσληψης αλατιού.
